Tot over de regenboog
Tot over de Regenboog is een aangrijpend verhaal van hoop, veerkracht en liefde. Dit boek biedt een intiem kijkje in het leven van Xenia, een moedig meisje dat geconfronteerd wordt met een levensbedreigende ziekte. Geschreven vanuit het hart van haar moeder Lidia, onthult dit boek de onvoorwaardelijke liefde, de uitdagingen en de onverwachte vreugdemomenten die hun leven kleurden gedurende Xenia’s strijd.
"Het diepe verlies wat ik voel bij rouw en verlies, is ontstaan door mijn vermogen om intens lief te hebben"
Lidia, de moeder van Xenia, heeft een boek geschreven Tot over de regenboog over hoe het is om een jongvolwassen dochter te hebben die overlijd. Een deel van de opbrengst van het boek komt ten goede aan Stichting Xenia's Wish. In het stukje hieronder verteld Lidia over het boek.
Tot over de Regenboog is te koop bij de Bruna in Baarle-Nassau en bij de onderstaande twee webshops.
Toen Xenia ziek werd,
begon ik een dagboek bij te houden en stopte toen ze stabiel was. Vaak ga ik
schrijven als het even niet zo goed gaat, dus pakte ik het weer op, toen we het
slechte nieuws kregen dat Xenia op jonge leeftijd zou overlijden. Ik ben
blijven schrijven over haar overlijden, mijn emoties en daarna het rouwproces.
Ik schrijf om het te laten binnenkomen, maar ook om mooie herinneringen te
bewaren. Dit boek gaat over hoe het is en voelt als je kind komt te overlijden.
Hoe je slecht nieuws ontvangt, maar ook hoe je rouwt als je jongvolwassene
dochter sterft. Ik schrijf over taboes, zoals wat gaat er om in het hoofd van
een puber, incontinentie, zelfbeschadiging, en zeker de mooie dingen die we
samen beleefde.
Hoe is het voor om
jongvolwassene die weet dat ze gaat sterven? Wat gebeurt er met je als je
rouwt? Er is niet zoveel te lezen of te vinden over rouw voor deze
leeftijdsgroep.
Het schrijven heeft mij
geholpen om mijn gedachten te ordenen, om het verdriet druppelsgewijs te laten
binnenkomen. Want alles ineens kon ik niet verwerken. Het hielp me in mijn
proces van omgaan met intens verdriet. Het heeft geholpen om opnieuw alles te
doorvoelen. Hoe wil ik verder en hoe zou Xenia dit willen?
Er kwamen vragen en
heftige emoties naar boven. Door ze op te schrijven, kreeg ik overzicht en
rust te midden van de hectiek.
De cursus mediumschap
hielp me op weg en gaf verzachting, weten dat we contact hebben en ze altijd
bij me is. Nu ben ik counselor Levensinitiaties om mensen op weg te helpen met
hun rouw, daarnaast heb ik de opleiding stervensbegeleider afgerond. Leren omgaan
met leven en dood. Het schrijven wordt anders in de loop der jaren. Ik kan nu
andere delen van mijn leven belichten en het gaat niet alleen meer over
verlies. Hoewel dit stuk een deel van mij blijft.
Het verdriet van verlies,
zal ik altijd met me meedragen totdat ik weer bij Xenia ben, maar ik voel ook
de vreugde en ga door met mijn gezin en lieve mensen om me heen. Het kan
bestaan naast elkaar, diep verdriet en vreugde. Allebei verweven in ons leven,
als “en-en”. Beide beschrijven geeft perspectief
